Post by Archief on Feb 12, 2014 8:11:00 GMT
(archief van oude forum oms.yourbb.nl)
Joyce
Geplaatst: 22 nov 2012, 14:08
Hebben jullie dit al gelezen?
medicalxpress.com/news/2011-12-contends-multiple-sclerosis-disease-immune.html
jossi
Geplaatst: 22 nov 2012, 22:02
Ja, dit was enige maanden geleden al gepubliceerd.
Het past precies in het straatje van Swank/Jelinek,
en is m.i. de juiste weg, c.q. hypothese.
Logisch nadenkend + alle beschikbare literatuur napluizend, maakt
deze kennis de meest voor de hand liggende oorzaak van (vele) ziekten,
en dus ook m.s.
Jossi
Joyce
Geplaatst: 25 nov 2012, 18:42
Ik heb het nog even vertaald:
Onderzoeker stelt dat Multiple Sclerose geen ziekte van het immuunsysteem is
22 december 2011 in “Immunology“: Het artikel dat vrijdag gepubliceerd moet worden (23 dec.) in het decembernummer 2011 van “The Quarterly Review of Biology” stelt dat multiple sclerose, lang gezien als in de eerste plaats een auto-immuunziekte, eigenlijk geen aandoening van het immuunsysteem is.
Dr Angelique Corthals, een forensisch antropoloog en professor aan het John Jay College voor Criminal Justice in New York, suggereert in plaats daarvan dat MS wordt veroorzaakt door een defecte vetstofwisseling, in veel opzichten meer gelijkend op coronaire atherosclerose (aderverkalking) dan op andere auto-immuunziekten.
MS zien als een stofwisselingsziekte helpt vele raadselachtige aspecten van de ziekte te verklaren, in het bijzonder waarom het vrouwen meer dan mannen treft en waarom het aantal gevallen wereldwijd stijgt, volgens Corthals. Ze gelooft dat deze nieuwe kijk onderzoekers kan leiden in de richting van nieuwe behandelingen en uiteindelijk een remedie voor de ziekte.
Multiple sclerose treft ten minste 1,3 miljoen mensen wereldwijd.
Het voornaamste kenmerk is ontsteking gevolgd door littekenvorming van weefsel genaamd myeline, dit zenuwweefsel isoleert de hersenen en het ruggenmerg. Na verloop van tijd kan dit leiden tot ernstige neurologische schade. Medische onderzoekers hebben een theorie dat een op hol geslagen immuunsysteem een fout heeft begaan, maar niemand is in staat geweest om volledig uit te leggen wat leidt tot het ontstaan van de ziekte. Genen, voeding, pathogenen, en vitamine D-deficiëntie zijn allemaal gekoppeld aan MS, maar bewijs voor deze risicofactoren is inconsistent en zelfs tegenstrijdige. Dit frustreert onderzoekers in hun zoektocht naar een effectieve behandeling.
“Telkens als een genetische risicofactor een aanzienlijke toename laat zien in het risico op MS in een bepaalde populatie, blijk dat deze in een andere populatie deze dan weer irrelevant is" zegt Corthals. "Ziekteverwekkers zoals het Epstein-Barr virus zijn betrokken, maar er is geen verklaring voor waarom genetisch vergelijkbare populaties met vergelijkbare blootstelling aan ziekteverwekkers, drastisch verschillende cijfers van de ziekte laten zien. De zoektocht naar MS oorzaken in het kader van auto-immuniteit heeft gewoon niet geleid tot eenduidige conclusies over de oorzaak van de ziekte.
"Echter, het inzicht van MS als stofwisselingsziekte in plaats van een auto-immuun ziekte begint de oorzaken van de ziekte in beeld te brengen.
De vet-hypothese
Corthals is van mening dat de primaire oorzaak van MS kan worden herleid tot transcriptiefactoren in celkernen die de opname, verdeling, en het vrijkomen van lipiden (vetten en soortgelijke verbindingen) door het hele lichaam regelen.
Verstoring van deze eiwitten, bekend als peroxisoom proliferator-geactiveerde receptoren (PPAR), veroorzaakt een toxisch bijproduct van "slechte" cholesterol genoemd geoxideerd LDL, dit vormt “plaque” op het aangedane weefsel. De opeenhoping van plaque leidt weer een immuunrespons, die uiteindelijk leidt tot littekenvorming. Dit is in wezen hetzelfde mechanisme van atherosclerose (aderverkalking), waarbij PPAR ook plaque veroorzaakt, dit leidt dan tot een immuunrespons en littekenvorming in kransslagaders.
"Als de vetstofwisseling niet goed gaat in de slagaders, krijgt u atherosclerose", legt Corthals uit. "Als het gebeurt in het centrale zenuwstelsel, krijg je MS. Maar de onderliggende oorzaak is hetzelfde."
Een belangrijke risicofactor voor verstoring van lipide homeostase is het hebben van een hoge LDL-cholesterol. Dus als PPAR's aan de basis liggen van MS zou het verklaren waarom de gevallen van de ziekte gestegen zijn in de afgelopen decennia. "In het algemeen verhogen mensen over de hele wereld hun inname van suikers en dierlijke vetten, wat vaak leidt tot een hoge LDL-cholesterol, 'zegt Corthals. "We verwachten daarom hogere aanallen van ziektes gerelateerd aan lipide metabolisme zoals hartziekten en, in dit geval MS." Dit verklaart ook waarom statines, die worden gebruikt om hoog cholesterol te behandelen, veelbelovend blijken als MS behandeling.
De vet-hypothese werpt ook licht op het verband tussen MS en vitamine D-deficiëntie. Vitamine D helpt bij het verlagen van het LDL-cholesterol, dus het is logisch dat bij een gebrek aan vitamine D de kans op de ziekte toeneemt, vooral in geval van een dieet met veel vetten en koolhydraten.
Corthals verklaart ook waarom MS vaker voorkomt bij vrouwen. "Mannen en vrouwen metaboliseren vetten op een andere manier, zegt Corthals. Bij mannen komen PPAR problemen vaker voor bij vaatweefsel, dat is de reden dat atherosclerose vaker voorkomt bij mannen. Vrouwen metaboliseren vet anders in relatie tot hun reproductieve rol. Verstoring van het vetmetabolisme bij vrouwen geeft meer kans op beïnvloeding van de productie van myeline en het centrale zenuwstelsel. Hierdoor is MS voor vrouwen wat atherosclerose is voor mannen, waarbij geen sexe uitgesloten wordt voor de andere ziekte.
"Naast het hoge cholesterol, zijn er verschillende andere risicofactoren voor verminderde PPAR functionaliteit, met inbegrip van pathogenen zoals Epstein-Barr virus, trauma waarbij massale hoeveelheid cellen gerepareerd moeten worden en bepaalde genetische profielen.
In veel gevallen, zegt Corthals, is slechts een van deze risicofactoren niet voldoende om een ineenstorting van het vetmetabolisme te activeren. Maar meer dan een risicofactor kan voor problemen kan zorgen. Bijvoorbeeld, een genetisch verzwakte PPAR-systeem kan op zichzelf geen ziekte veroorzaken, maar het combineren van dit met een pathogeen of met een slechte voeding kan ziekte veroorzaken. Dit helpt te verklaren waarom verschillende MS triggers belangrijk lijken te zijn voor sommige mensen en bevolkingsgroepen, maar andere niet.
"In de context van auto-immuniteit zijn de verschillende risicofactoren voor MS frustrerend onsamenhangend," zegt Corthals. "Maar in de context van het vetmetabolisme, zijn ze volkomen logisch." Veel meer onderzoek is nodig om volledig te begrijpen wat de rol van PPAR's in MS is, maar Corthals hoopt dat dit nieuwe begrip van de ziekte uiteindelijk zou kunnen leiden tot nieuwe behandelingen en preventieve maatregelen.
Met dit nieuwe inzicht is een remedie voor MS dichterbij dan ooit", zegt Corthals.
Meer informatie: Angelique Corthals, "Multiple Sclerose (MS) is geen ziekte van het immuunsysteem," The Quarterly Review of Biology 86:4 (december 2011). Geleverd door de Universiteit van Chicago